Voor wie Translink nog niet kent, dit is het bedrijf dat de OV-Chipkaart uitgeeft en beheert. Het is een klantonvriendelijk rampproduct, en de ontwikkelaars stelen zo’n 1fte aan centen van de goedwillende gebruikers. Deel van de reden dat de OV-Chipkaart een rampproduct is, is natuurlijk ook omdat het spoorwegnetwerk geprivatiseerd is, en de bedrijven niet worden beloond voor goed samenwerken. Maar de OV-Chipkaart is er niet in geslaagd die samenwerking te bevorderen, al is het er ideaal voor geschikt.
Scenario: Ik reis van zeg Gorinchem naar Nijmegen. Het is niet een reis die je elke dag doet – voor woonwerk verkeer is het wat ver. Maar met de vierdaagse in aantocht is het wel een reis die goed mogelijk is. Dan check je in Gorinchem in, om in Geldermalsen uit te checken – en weer in te checken bij de NS. Dan check je in Tiel weer uit – en meteen weer in bij Arriva. Dan check je in Elst weer uit, en meteen weer in bij de NS, en in Nijmegen check je nog een keer uit. Dan ben je dus voor een retourtje Gorinchem – Nijmegen zestien keer langs zo’n paaltje geweest. En zeker op de terugweg is de kans groot dat je dit met je zatte kop een keer vergeet. Dan is het een enorm gedoe om je geld terug te krijgen – bij de NS moet je dan eerst een account aanmaken (hetgeen per post geverifieerd moest worden toen mijn vrouw een account aan maakte, waar wel een week overheen gaat; nu hoeft dat niet meer), waarna het ruim 3 weken duurt voor je je geld terug krijgt. Bij Arriva kan het zonder account, maar duurt het een maand tot zes weken voor het geld weer op je rekening staat. Wie er schuldig is aan deze trage praktijken laat ik in het midden; wellicht komt het door de betalingsregeling van TransLink, wellicht wil de NS gewoon graag een maandje rente trekken van jouw geld. En één kaartje is niet veel rente, maar als er 10000 keer 15 euro teruggestort moet worden tikt de rente per maand ineens aan.
Nou weet ik dat de topman van de NS hier verandering in wil brengen. De enige reactie die ik hierop heb is ‘it’s about farking time!’.
Hier is al vaak over geschreven en geklaagd, dus ik wil er niet te lang bij stilstaan. Het is in ieder geval allemaal erg reiziger onvriendelijk. Maar nu het dievendeel.
TransLink rekent 7,50 per persoonlijke OV-Chipkaart. Naar eigen zeggen zijn er 7,9 miljoen persoonlijke OV-Chipkaarten in gebruik. Daarvan hebben ze dus bijna 60 miljoen kado gehad – van die 7,50 kan niemand reizen. En het produceren van een kaart met een chip kost 10 cent, misschien 15. Daarnaast adviseren ze iedereen om automatisch opladen op hun kaart te zetten. En hier begint de diefstal: om dit te doen dient er 1 cent te worden betaald per iDeal. 1 cent is niet zo veel, maar die verdwijnt wel in een diep gat! TransLink strijkt die ene cent op, en je krijgt hem niet bijgeschreven op je kaart. Daarbij, mocht je dat automatisch opladen uit willen zetten, dan kost het je weer 1 cent. Waarom is dat? Dit is niet goed te praten; dit is je reinste kleptomanie.
Goed, ik begrijp dat als je automatische incasso aan wil zetten, je bevestigen moet dat de bankrekening ook echt van jou is. Vandaar die ene cent. Maar om dit uit te zetten, waarom moet ik daarvoor betalen? Dat is toch te belachelijk voor woorden? Het is maar 1 cent, maar vermenigvuldig dat eens met de 1,6 miljoen mensen die deze dienst gebruiken? Dat is al 16000 euro; van dat geld kun je een schoonmaker een jaar aan de gang houden; lukte dat niet van die 60 miljoen van daarnet? En hoeveel mensen zetten dit automatisch opladen ook weer uit? Ze houden er zeker meer van over dan 16000 euro… En geen mens die dat geld op de kaart bijgeschreven krijgt.
Boefjes zijn het, die goed kunnen goochelen met grote en kleine getallen. Het is één van de vele verschrikkingen van de zo heilige privatisering. Wat is de praktijk gebleken: privatiseren kost de consument meer, het kost de regering meer, en het levert een slecht inefficiënt product op.