Het gaat waaien in Nederland. En flink ook; de voorspelling is dat zelfs in het binnenland enorme schade aan bossen zal ontstaan – althans, als ik de beaufortschaal in de Volkskrant mag geloven. En dus geven we als land gewoon bij voorbaat vast op. Kiezen op elkaar, en er het beste van maken lijkt geen optie. Stelletje watjes.

Gisteren trok een storm over het land met – wederom volgens dat artikel van de Volkskrant – een kracht 9 – oftewel schoorsteenkappen waaien weg, kinderen waaien om. Ik weet niet waar ze dat gemeten hebben, maar slechts enkele tientallen bomen zijn omgewaaid; nergens kan ik een bericht vinden over omgewaaide kinderen of weggevlogen schoorsteenkappen. Ik heb gisteren tikkertje gespeeld op de dijk met verschillende kinderen uit groep 4. Er stond wind; maar zelfs zij waren niet onder de indruk.

Morgen wordt er dus nog hardere wind verwacht – met enorme schade aan bossen, als ik Beaufort mag geloven. Het zou dus kunnen zijn dat er een aantal bomen op het spoor belanden. Het zou dus kunnen gebeuren dat er een aantal treinen niet kan rijden. Het zou dus kunnen gebeuren dat de NS heel veel mensen hun geld moet teruggeven omdat ze te laat op hun bestemming komen. Want als er een boom op het spoor ligt, is dat natuurlijk de schuld van de NS. En dus zet de NS alle treinen stil vanaf 14:00.

Kiezen op elkaar en doorstrijden lijkt geen optie meer. We kunnen het niet meer. Als er een beetje tegenslag dreigt, kruipen we met zijn allen in een gat in de grond, en wachten we tot het voorbij is. Het leven mag absoluut geen fysieke moeite kosten.

Omdat de treinen niet rijden, gaan scholen dicht. Sommige scholen besluiten zelfs om deze reden de hele dag online onderwijs te geven. Andere scholen sluiten hun deuren om 13:00 – de die hards. Het zou wel eens kunnen gaan waaien, dus we moeten ons met man en macht beschermen tegen discomfort. Want oh wee, als we eens fysiek iets moeten doen om iets voor elkaar te krijgen… Het einde van de klachten en de kosten is dan niet meer in zicht.

De verwachting is dus dat zelfs volwassenen omwaaien. Bring it on. Als mijn werkgever het enigszins toelaat – die mij dwingt thuis te werken – ben ik later in de middag op het strand te vinden. Wind, geef me ervan langs; waai me om als je kunt. Dat stelletje watjes achter de duinen zijn te bang.