Geachte ministers Slob en Van Engelshoven, geachte Minister President Rutte,
Waar moet ik 12 december a.s. met mijn kind naar toe? Kan ik die afgeven bij het Ministerie van Onderwijs, zodat zij een dagje op hem passen? Het is immers jullie verantwoordelijkheid de leraren zodanig te betalen dat ze blijven werken. Ik betaal immers belasting – ik betaal jullie salaris – zodat jullie kunnen regelen dat mijn kind naar school kan… Jullie verzaken jullie taken hierin, waardoor jullie mij met een probleem opzadelen – een probleem waar ik jullie voor betaal om het op te lossen.
Zelf ben ik docent op het mbo, en vind dat ik – voor het werk dat ik verzet – prima betaald wordt, ook al zit ik nog onderaan de schalen. Toch steun ik de staking van de onderwijzers in het primair onderwijs van harte. Niet omdat ik denk dat ze meer betaald moeten krijgen voor de hoeveelheid werk die ze verzetten, maar omdat ik van mening ben dat Nederland – dat prat gaat op haar kenniseconomie – mee moet met de landen om zich heen. Wij moeten – als het even kan – harder groeien in ons onderwijs dan de rest van Europa. De kwaliteit moet omhoog.
Het verstandigste doel, vooralsnog, lijkt me om een lichtend voorbeeld te volgen. Het lijkt me onverstandig om als land opnieuw het wiel uit te vinden, ook al kan onze trots daar slecht tegen. Het Finse onderwijssysteem levert volwassenen af die beter geschikt zijn om te functioneren in de maatschappij (en dus op de arbeidsmarkt) dan vrijwel ieder ander onderwijssysteem in de wereld. Kortom, het lijkt mij dat we naar een Fins systeem toe moeten – en laten we dan gauw beginnen met het onderwijs voor het onderwijzend personeel.
In Finland heeft elke docent, vanaf de kleuterschool, minimaal een universitair Master’s diploma. Ze moeten dit zo goed hebben gedaan, dat ze toegang hebben tot een doctoraalprogramma. Daar moeten we naar toe; daar moeten we voor werken. Maar de eerste stap is daar geld voor vrijmaken. Als je in Nederland een universitair Master hebt, ben je wel gek om voor de kleuterklas te gaan staan. Niemand die je vertrouwt (je eigen werkgever niet eens, die wil dat je alles vast legt en registreert zodat je tot over je oren in de administratie zit), maar erger nog, niemand die je fatsoenlijk betaalt! Met een universitair Master, als je dan per se het onderwijs in wil, kun je eigenlijk alleen terecht op de middelbare scholen.
Laten we nou eens beginnen om geld vrij te maken, zodat de docenten in het primair onderwijs minder hoeven te werken; zodat zij op korte termijn tijd vrij hebben om zich bij te laten scholen. Zodat we een jaar of tien de tijd hebben om de opleidingen tot docent in kwaliteit op te schroeven, zodat een kleuterjuf een universitair Master heeft. Laten we zorgen dat tegen die tijd – op de langere termijn dus – er geld beschikbaar is zodat een baan als kleuterjuf financieel ook interessant is voor iemand die een universitair Master heeft.
Kortom: laten we onze kenniseconomie veilig stellen. Laten we ervoor zorgen dat de kennis die in ons land is, een voortrekkersrol houdt in de wereld – ook in de toekomst. Laten we daar vandaag mee beginnen, en de eerste stap is geld beschikbaar maken. Geld, voor opleidingen voor onze opleiders, en geld voor tijd om die opleidingen te volgen.
Doet u dat alstublieft. Dan hoef ik geen belasting te betalen terwijl mijn kind niet naar school kan. Dan hoef ik geen dag vrij te vragen omdat er verder niemand op mijn kind wil passen, want ik neem aan dat ik hem niet, dinsdag 12 december a.s., bij het Ministerie van Onderwijs kan laten.
Met vriendelijke groet,
Ben Trein
Daddy said... 